środa, 27 maja 2009

Spotkanie z panią dyrektor Biblioteki Głównej i wręczenie petycji z podpisami

W dniu 22 maja 2009 przedstawiciele OKUPE złożyli na ręce pani dyrektor Grażyny Jaśkowiak petycję podpisaną przez prawie 700 osób (studentów, doktorantów, pracowników UG). Na spotkaniu obecna była również zastępczyni dyrektora odpowiedzialna za system udostępniania księgozbiorów. Wręczając petycję zaproponowaliśmy, aby została ona potraktowana jako punkt wyjścia do szerszej dyskusji na temat funkcjonowania Biblioteki Głównej i zasad korzystania z księgozbioru. Zaznaczyliśmy, że treść petycji została opracowana przez grupę studentów, doktorantów i nauczycieli akademickich i jest zbiorowym głosem osób niezadowolonych z zasad panujących w Bibliotece Głównej.

W trakcie rozmowy poruszyliśmy większość kwestii, które zostały zawarte w petycji, m.in.:
  • zakaz wnoszenia do czytelni laptopów w torbach
  • zakaz wnoszenia do czytelni wody mineralnej
  • brak możliwości wypożyczania książek, których wszystkie egzemplarze przypisane są do czytelni
  • reorganizacja przestrzeni czytelni i możliwość zastąpienia krzeseł wygodnymi fotelami
W odpowiedzi na nasze postulaty ze strony dyrekcji padły m.in. argumenty:
  • o konieczności ochrony księgozbioru i materialnej odpowiedzialności za zniszczone książki, jaką ponosi dyrekcja przed kanclerzem
  • o nieodpowiedzialnym zachowaniu czytelników, którzy chowają książki do szafek w szatni lub przestawiają na inne półki w celu późniejszego z nich korzystania
  • o niszczeniu i kradzieżach książek
  • o stwarzaniu zagrożenia przez wnoszenie plecaków i toreb do czytelni, które np. mogą wplątywać się w kable i przewody
  • o braku wystarczających funduszy na wprowadzenie nowoczesnych systemów ochrony i zabezpieczeń
  • o braku wystarczającej przestrzeni w perspektywie rozbudowy kampusu i wzrastającej liczbie czytelników
  • o zdarzających się sytuacjach nieprzyjemnych wynikających z negatywnego zachowania się czytelników, którzy mają poczucie anonimowości, gdyż nie muszą się rejestrować przy wejściu do biblioteki (czytelni)
Po godzinnej rozmowie z panią dyrektor odnośnie powyższych kwestii, zaproponowaliśmy, aby rozmowę w oparciu o konkretne problemy kontynuować na spotkaniu z doktorantami, które planowane jest na 17 czerwca 2009 w rektoracie z inicjatywy pani prof. M. Mendel (prorektor ds. kształcenia). Mamy nadzieję, że na tym spotkaniu uda się wypracować jakieś konkretne rozwiązania problemów przez nas poruszonych w petycji.

Zachęcamy studentów i studentki oraz przedstawicieli samorządu studenckiego do zgłaszania odpowiednim władzom UG chęci wzięcia udziału tym w spotkaniu, gdyż w chwili obecnej jest ono przewidziane jedynie dla doktorantów.

poniedziałek, 25 maja 2009

Warszawa: Konferencja na temat przyszłości edukacji w Polsce

W Warszawie 6 czerwca odbędzie się konferencja na temat Procesu Bolońskiego.


W programie:

Prezentacja działań przeciwników prywatyzacji edukacji:

Grupa "Odzyskaj swoja edukacje" - Wroclaw http://odzyskajedukacje.wordpress.com/


OTWARTY KOMITET UWALNIANIA PRZESTRZENI ÉDUKACYJNYCH - Gdańsk http://www.okupe.blogspot.com/


Inicjatywa Przeciwko Płatnym Studiom - Kraków


Nieformalna Grupa Antybolońska - Warszawa

Wykład / Dyskusja: Edukacja - opium intelektualistów
Rola edukacji w reprodukcji stosunków klasowych. Prowadzi Oskar Szwabowski
+ Podstawowe informacje o Procesie Bolońskim

Prezentacja o protestach w innych krajach Europy i o ruchach przeciw komercjalizacji edukacji w Ameryce Łacińskiej

W konferencji weźmie udział m.in. Grupa "Odzyskaj swoją edukacją", Inicjatywa Przeciwko Płatnym Studiom, Otwarty Komitet Uwalniania Przestrzeni Edukacyjnych (Okupe), Nieformalna Grupa Antybolońska oraz Związek Syndykalistów Polski.

6 czerwcaUFA
al. Solidarności 62
Warszawa
godz. 11:00 - 19:00

piątek, 8 maja 2009

Tydzień Działań minął, ale wciąż dzieje się dzieje...

Ostatnia audycja Altergodzina (szczegóły: Centrum Informacji Anarchistycznej) poświęcona została problemom tajnych więzień/obozów oraz... kampusów. Po raz kolejny było więc o Światowym Tygodniu Działań. Wrocławscy aktywiści mówili o działaniach we Wrocławiu, ale było też o Gdańsku. Co ciekawe, mimo że tydzień zakończył się, okupacja chorwackich uczelni wciąż trwa!

„Dwudziestego kwietnia rozpoczął się protest studencki w Chorwacji. Przybrał on formę okupacji Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu w Zagrzebiu. Następnie strajk objął 20 innych wydziałów na różnych uczelniach w kilku miastach kraju. Protekstujący studenci domagają się bezpłatnej nauki dla wszystkich i protestują przeciwko komercjalizacji edukacji. Żądają zniesienia wszystkich opłat za studia na każdym poziomie. W chwili gdy pod demokratycznym kodem partycypacji, bez debaty publicznej, likwiduje się równe prawo wszystkich do nauki, chociaż jest to uniwersalny i obowiązujący cel cywilizacyjny potwierdzony w Deklaracji Praw Człowieka mamy obowiązek bronić tego prawa nie tylko we własnym imieniu, ale w imieniu społeczeństwa jako całości. Prawo do nauki uważamy za niezbędny element demokracji jeżeli ma ona być czymś więcej niż tylko nazwą. Deklarują studenci z Zagrzebia.” 8:26-9:20 min.
Chorwaccy studenci otrzymują coraz więcej poparcia ze świata (patrz: Krytyka Polityczna)

niedziela, 3 maja 2009

Przebieg Światowego Tygodnia Działań

Wybór na podstawie informacji ze strony: www.emancipating-education-for-all.org

20. kwietnia

Heidelberg (Niemcy) Demonstracja studentów przeszła ulicami starego miasta, aby zakończyć się zgromadzeniem podczas którego domagano się bezpłatnego dostępu do edukacji, wprowadzenie w życie założeń demokracji partycypacyjnej na wszystkich etapach procesu decyzyjnego w ramach uniwersytetu, a także zniesienia czesnego. Co ważne, studenckie problemy omawiane były w szerszej perspektywie, jako dotyczące zarówno pracowników, bezrobotnych i emerytów.

Tampere (Finlandia) Na budynku uniwersytetu wywieszono transparent „Uniwersytet należy do każdego”. Odbyła się seria dyskusji dotyczących szeroko pojętych kwestii studenckich (choć podejmowano też problemy ogólnospołeczne): od sytuacji materialnej studentów do zarządzania przestrzenią uniwersytecką. Otwarcie Tygodnia Akcji wzbogaciły pokazy filmów dokumentalnych m.in. "Money as Debt".

Zagrzeb (Chorwacja) Niezależna studencka grupa (The Independent Student Initiative for the Right to Free Education) dokonała pokojowej okupacji Wydziału Filozofii. Studenci domagający się bezpłatnej edukacji dla wszystkich przerwali zajęcia i odbywające się egzaminy, aby zamiast formalnych zajęć przeprowadzić serię dyskusji, wykładów i pokazów filmowych.

Salzburg, Innsbruck, Graz, Bregenz, Linz, St. Pölten, Klagenfurt, Burgenland (Aurtia) Przez Austrię przeszła fala protestu przeciw rządowym planom cięć budżetowych w oświacie. Tylko w samym Salzburgu prawie 3000 studentów i uczniów protestowało przeciwko Procesowi Bolońskiemu i komercjalizacji edukacji.

Münster (Niemcy) Dzień promocji Światowego Tygodnia Działań rozpoczął się przy muzyce a zakończył teatrem ulicznym.

Hamburg (Niemcy) Na Wydziale Pedagogiki, Sportu i Psychologii (dotknięty cięciami budżetowymi rzędu 11%) rozpoczęto serię alternatywnych seminariów i dyskusji dotyczących m.in. edukacji publicznej jako dobra wspólnego oraz antypedagogiki. Odbyły się także warsztaty tworzenia plakatów.

Sabadell (Katalonia/Hiszpania) Połączonymi siłami studentów czterech szkół rozpoczęto okupację l'Escola Industrial.


21. kwietnia

Tampere (Finalndia) Studenci rozdawali darmową zupę w ramach bojkotu restauracji firmy Sodexo znajdującej się w budynku uniwersytetu. W ramach kilku grup czytano i dyskutowano teksty m.in. Bourdieu i Gramsciego. Zorganizowano także pokaz filmowy.

Casablanca (Maroko) Pokazy filmowe dotyczące edukacji publicznej.

Zagrzeb i Zadar (Chorwacja) Ciąg dalszy pokojowej okupacji Wydziału Filozofii połączonej z alternatywnym programem edukacyjnym. W ramach akcji solidarnościowej studenci z Zadaru także rozpoczęli okupację uniwersytetu i zorganizowali własny program edukacyjny. Ich akcja spotkała się z poparciem wśród części profesorów, a nawet rektora.

Münster (Niemcy) Studenci rozbili obóz protestacyjny przed zamkiem, Obóz ten stał się miejscem publicznej debaty i przygotowań do narodowego tygodnia akcji w czerwcu.

Marburg (Niemcy) Punkt informacyjny na kampusie oraz publiczne wykłady.

Wrocław (Polska) Pracownikom Uniwersytetu Wrocławskiego studenci i studentki przesłali list, w którym zachęcali do zabierania głosu w sprawie stanu edukacji. Zapewnili ich także o swoim poparciu w przypadku, jeżeli zechcą podjąć działania na rzecz przywrócenia znaczenia edukacji.


22. kwietnia

Kopenhaga (Dania) Studenci wzięli udział w światowym flash mobie, który przerodził się w okupację budynku administracji uniwersyteckiej. Trwają prace nad stworzeniem studenckiego projektu reformy.

Nowy Jork (USA) Studenci City Collage of New York o godzinie 14:00 opuścili zajęcia w proteście przeciwko podnoszeniu opłat za studia oraz dla upamiętnienia strajku studenckiego z 1969 roku.

Tampere (Finlandia) Rozpoczęto okupację uniwersytetu. Studenci wyrażają sprzeciw wobec Procesu Bolońskiego i faktu, że przestrzeń uniwersytecka przestała należeć do nich, a stała się przestrzenią korporacji.

Marburg (Niemcy) Dokonała się kolejna odsłona światowego flash mobu, po którym rozpoczęto dyskusję nad stanem systemu oświaty i skutkami jego komercjalizacji.

Heidelberg (Niemcy) Światowy flash mob przyciągnął grupę ponad 100 studentów, którzy ruszyli w pogoń za "złodziejami" bezpłatnej edukacji.

Vermont (USA) Pracownicy i studenci podjęli próbę negocjacji z administracją uniwersytetu m.in. w sprawie cięć budżetowych i zwolnień. Rektor odmówił współpracy, zaś protestantom zagrożono aresztowaniami. Policja obstawiła teren rektoratu i ostatecznie aresztowano 33 studentów . Zorganizowano także wiec solidarności z grupą przebywającą wewnątrz. Związek zawodowy wydziału poparł akcję i żąda umorzenia zarzutów wobec studentów.

Wrocław (Polska) We Wrocławiu, między innymi w Rynku, powstały Miasteczka Edukacji Krytycznej. Dyskutowano tam o stanie edukacji, można też było podpisać list do rektorów Uniwersytetu Wrocławskiego oraz Politechniki Wrocławskiej. Na Wydziale Nauk Społecznych zawisły transparenty “Edukacja nie na sprzedaż”, “Biznes zarzyna edukację”, “Edukacja nie zbrojenia” i “Edukacja to nie towar”. Odbył się także happening "rzeźnicy edukacji". Akcje cieszyły się zainteresowaniem, szczególnie młodych pracowników naukowych oraz bibliotekarzy.

Gdańsk (Polska) Na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Gdańskiego odbyła się dyskusja nad założeniami planowanej reformy szkolnictwa wyższego. Okazało się, że przeprowadzenie tej reformy oznacza bardzo daleko idące podporządkowanie uniwersytetów biznesowi.


23. kwietnia

Zagrzeb, Zadar, Rijeka, Osijek & Split (Chorwacja) W Zagrzebiu kolejne wydziały przyłączają się do okupacji uniwersytetu. W Zadar i Rijeka po 3 budynki uniwersytetów zostały zablokowane. W spotkaniu w Zadar poprzedniego dnia uczestniczyło tysiąc studentów. W Osijek studenci planują przejęcie uniwersytetu, a w Split kontynuują działania.

Hamburg (Niemcy) Na Uniwersytecie w Hamburgu pedagodzy okupują skrzydło administracyjne głównego budynku oraz zablokowali wejście do rektora. Pani Rektor krytykowana jest nie tylko za to, że obcięła wydatki na pedagogikę o 11%, ale także za sprzedaż wiedzy uniwersyteckiej korporacjom zbrojeniowym. Na teren uniwersytetu wezwano policję w celu usunięcia protestujących. Okupacja na Uniwersytecie w Hamburgu zakończyła się po tym jak pani rektor udało się uciec z uniwersytetu.

Poznań (Polska) W Poznaniu, na Uniwersytecie Adama Mickiewicza przeprowadzono akcję bezpośrednią przeciwko komercjalizacji przestrzeni uniwersyteckiej. Akcja polegała na zaklejaniu automatów z produktami pseudo-spożywczymi należącymi do prywatnych koncernów. Do tego celu użyto kartek z oświadczeniami na temat stanu uniwersytetu.

Gdańsk (Polska) Podczas wizyty minister szkolnictwa wyższego na Uniwersytecie Gdańskim studenci i doktoranci demonstrowali przeciwko planowanej reformie uniwersytetów. Transparenty z napisami "odZYSKaj Edukację" oraz "Wiedza nie jest towarem" przyjęte zostały brawami przez zgromadzoną na sali społeczność akademicką. Na zakończenie spotkania pani minister został wręczony t-shirt z logiem Światowego Tygodnia Działań z jednej strony i z pytaniem "Ile warte są nauki społeczne?" z drugiej.

Na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Gdańskiego pojawiły się fałszywe kamery przemysłowe w toaletach. Celem akcji było pobudzenie społeczności akademickiej do dyskusji na temat masowego umieszczania kamer we wnętrzach nowych budynków uniwersytetu oraz zapisów regulaminu policji uniwersyteckiej, która ma za zadanie monitorowanie zachowań ludzi ubranych niestosownie do pory roku. Instalacje zostały usunięte po 2 dniach przez straż uniwersytecką.

Trondheim (Norwegia) Akcja informacyjna

Münster (Niemcy) Ciąg dalszy działalności obozowiska studenckiego: dyskusje, kuchnia polowa.

Jyväskylä (Finlandia) Seria akcji na kampusie, zorganizowano m.in. punkt informacyjny i kuchnię polową.


24. kwietnia

Kopenhaga (Dania) Trzydniowa okupacja uniwersytetu zakończyła się. Studenci uznali Kozę za swojego kandydata na stanowisko Rektora. Koza o imieniu Asger wykazywała więcej zainteresowania sprawami studenckimi.

Vienna, Salzburg, Oberösterreich, Linz and others (Austria) Drugi raz w tym tygodniu uczniowie w całej Austrii protestowali przeciwko planowanym cięciom budżetowym oraz ograniczeniu dni wolnych. Ponad 60 000 ludzi dołączyło do strajku i wyszło na ulice. Co najmniej 25 000 studentów protestowało w samym Wiedniu. 20 000 było w Oberösterreich, 12 000 w Linz, 6 000 w Salzburgu, a 3 000 w Dornbirn. Trochę okien w ministerstwie edukacji zostało stłuczonych.

Hamburg (Niemcy) Około 600 studentów protestowało w centrum miasta przeciwko cięciom wydatków i za wolną edukacją.

Gdańsk (Polska) Na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Gdańskiego odbyła się debata na temat ogrodzenia kampusu wysokim płotem. Wzięli w niej udział zarówno akademicy jak i aktywiści od lat walczący ze szkodliwymi inwestorami i pracodawcami. Tego samego dnia wydane zostało niskonakładowe pismo !reVOLT poświęcone problemom jakości studiów uniwersyteckich oraz zmian w przestrzeniach edukacyjnych.

Barcelona (Hiszpania) Uczniowie podjęli okupację Ramon Berenguer IV college. Jest to walka nie tylko przeciw Procesowi Bolońskiemu, ale także przeciwko LEC (Catalan Education Law) and LOE (Organic Education Law). Te prawa zmniejszają autonomię szkół przez (zobowiązując je do pozyskiwania funduszy z biznesu), dyskryminują imigrantów, dają dyrektorowi szkoły (obecnie wybieranemu spośród pracowników) więcej władzy i powołują zewnętrzną agencję rankingową, która będzie oceniała nie zdobywanie wiedzy, ale umiejętności posługiwania się językami obcymi, komputerami oraz zachowanie uczniów. Od tej oceny zależeć będzie wysokość dofinansowania. Ten nowy system finansowania uderzy w szkoły w biednych dzielnicach i powiększt podziały między bogatymi a biednymi. Te reformy są przykładem taktyki kontroli społecznej wykorzystywanej do zatrzymania ubogich "w ich miejscach".

Bruksela (Belgia) Studenci z co najmniej 8 krajów (Włochy, Francja, Niemcy, Katalonia, Wielka Brytania, Niemcy, Dania, Holandia, Belgia) przybyli do Brukseli wziąć udział w anty-szczycie i protestować przeciwko ministerialnej konferencji w sprawie Procesu Bolońskiego. Ponieważ około 200 studentów nie miało gdzie spać, zajęto budynek Université Libre de Bruxelles.


25. kwietnia

Tokyo (Japonia) Studenci przygotowali demonstrację sprzeciwiając się wysokim opłatom za studia i nazywaniu kredytu studenckiego - stypendium.

Minesota (USA) Studenci z Committee on Revolutionizing the AcaDemy (ComRAD)przygotowali konferencję "Reworking the University: Visions, Strategies, Demands" (24-26.04.) i w ramach Tygodnia Działań przygotowywali manifest.

Frankfurt (Niemcy) Akcja informacyjna w centrum miasta.


26. kwietnia

Dhaka (Bangladesz) Podczas zebrania wystosowano list do ministerstwa edukacji domagając się świeckiej, masowej i naukowej edukacji. Wyrażono też zaniepokojenie komercjalizacją edukacji.

Moskwa (Rosja) Debata "Jakiej edukacji chcemy? Reformy i alternatywy." dotycząca reform w rosyjskiej edukacji "zsynchronizowanych" z Procesem Bolońskim. W organizację debaty włączyły się różnorodne środowiska: od uczniów i studentów oraz członków administracji po artystów zaangażowanych społecznie.


27. kwietnia

Bruksela (Belgia) Rozpoczął się antyszczyt boloński. Protestujący studenci zorganizowali przedstawienie teatralne. Po opuszczeniu kampusu znaleźli się w otoczeniu "dobrze wyposażonej" policji, co nie powstrzymało ich przed ponowieniem przedstawienia oraz rozdawaniem ulotek. Demonstranci zostali zepchnięci przez policję do metra, gdzie kontynuowali akcje informacyjną (następnie powrócili na uniwersytet).

Zagrzeb (Chorwacja) Trwa okupacja uniwersytetu oraz realizacja alternatywnego programu nauczania (protestujący zapraszają także na darmowe kursy przygotowujące do egzaminów wstępnych). Protest spotyka się z przyjaznymi reakcjami społeczeństwa chorwackiego, zaś prasa uparcie przedstawia studentów jako pijaną i ciemną masę (ze względu na nasilenie tego podejścia dziennikarzy studenci zdecydowali się nie komentować więcej poszczególnych tekstów, wydano ogólne oświadczenie prasowe odnoszące się do tej sytuacji).


28. kwietnia

Leuven/Bruksela (Belgia) Kolejny element antyszczytu: międzynarodowa grupa studentów protestowała przeciw ministerialnej konferencji bolońskiej oraz szeroko pojętej komercjalizacji edukacji. Demonstracja została zaatakowana przez policję, która aresztowała 10 osób oraz raniła kilka innych. Godzinę po zakończeniu pierwszej demonstracji rozpoczęła się druga, która zgromadziła ok 4,5 tysiąca uczestników.

Barcelona (Katalonia/Hiszpania) Studenci dokonali serii okupacji (w tym budynku banku, wraz z grupą bezrobotnych; wywieszono transparent "Wy kolonizujecie naszą edukację, my okupujemy wasze centrale" oraz odbył się wykład na temat sytuacji współczesnego pracownika-niewolnika) żądając powstrzymania zmian związanych z Procesem Bolońskim, które mają wejść w życie od przyszłego roku akademickiego. Domagano się m.in. rozpoczęcia publicznej debaty dotyczącej reformy edukacji, usunięcia ze stanowiska ministra Josep Huguet, który popiera prywatyzację uniwersytetów oraz amnestii dla studentów biorących udział w protestach.W takcie okupacji budynków partyjnych doszło do przepychanek z policja i ochroną. Okupacje zakończono udając się na wspólną demonstrację.


29. kwietnia

Sheffield (UK) Na targach kariery pojawili się przedstawiciele wojska i przemysłu zbrojeniowego, którzy zostali wyproszeni przez studentów, a ich stoiska zostały rozmonowane. Aktywiści rozpoczęli proces ujawniania połączeń uniwersytetu z wojskiem i firmami uwikłanymi w produkcję broni. Wyrażono sprzeciw wobec obecności przedstawicieli wojska na kampusie w celu werbowania studentów. Protestujący domagali się udzielenie studentom i pracownikomhttp://www.emancipating-education-for-all.org/content/actions-and-events-2904-wednesday-gwa prawa decydowania o pochodzeniu i przeznaczeniu funduszy.

Hildesheim (Niemcy) Odbyło się zgromadzenie studentów, a następnie marsz na spotkanie senatu - protestujący domagali się wprowadzenia bardziej demokratycznych struktur w ramach uniwersytetu.

Belgrad (Serbia) Grupa studentów związana z radykalnym czasopismem "Studeci dla Studentów" protestowała przeciw zwiększeniu opłat za studia i neoliberalnym reformom w systemie edukacji. Pod wydziałęm filofoii odbył się wiec, na którym wygłoszono kilka mów m.in. studentka z Polski przedstawiła zagrożenia dla krytycznej edukacji w Serbii wynikające z planowanych reform. Następnie dokonano okupacji amfiteatru na wydziale w celu zorganizowania otwartego spotkania studentów.

Louvain la Neuve (Belgia) Kolejny dzień protestu wobec odbywającej się w mieście konferencji ministerialnej - w demosntacji uczestnizcyło ponad 300 osób z Europy.

Casablanca (Maroko) Zakończono tydzień działań, na któy składały się m.in. projekcje, dyskusje i wystawy.

Gdańsk (Polska) W trakcie Tygodnia Działań udało się zebrać kilkaset podpisów pod petycją nawołującą do gruntownych zmian regulaminu Biblioteki Głównej Uniwersytetu Gdańskiego. Chcemy uczynić to miejsce bardziej przyjazne studentom, między innymi przez zmniejszenie policyjnej kontroli nad tym, co wnosimy do pracy. Studenci i doktoranci podjęli też szereg interwencji w sytuacjach, gdy policja patrolowała tereny należące do Uniwersytetu Gdańskiego. Uzyskaliśmy zapewnienie od władz Uniwersytetu, że wszelkie dawne umowy z policją, które zezwalały na takie praktyki, zostaną anulowane.

Barcelona (Katalonia/Hiszpania) Po demonstracji, która przeszła przez miasto studenci przystąpili do bezpośrednich działań przeciwko ministrowi edukacji: wdarli się do budynku ministerstwa i zażądali spotkania z ministrem. Kiedy grupa protestujących czekała na powrót ministra, inni studenci chcąc przynieść im jedzenie próbowali wejść do budynku - doszlo do starcia z policją, która użyła pałek. Do spacyfikowania protestu sprowadzono policyjny odział prewencji, który uniemożliwił mediom dostęp do protestującycch i dokonał ewikcji studentów. protest ten zbiegł się z protestem związków nauczycielskich.

Zagrzeb, Zadar, Rijeka, Split, Osijek, Pula, Varaždin (Chorwacja) Już 9 dzień trwa okupacja uniwersytetów w całej Chorwacji - obecnie około 20 wydziałów ( w tym 2 całe uniwersytety). Zebrano 35000 głosów poparcia dla akcji protestacyjnej, swoją solidarność wyraża wielu profesorów, niektóre wydziały oraz wszystkie związki zawodowe. Protest chorwacki spotkał się z międzynarodowym odzewem m.in. Noam Chomski solidaryzuje się ze studentami : "Dowiedziałem się o walce chorwackich studentów o zapewnienie bezpłatnej edukacji wszystkim. To ważny cel dla każdego społeczeństwa - także mojego, w którym te prawa nie są respektowane - i chciałbym im życzyć powodzenia w ich wysiłkach".


Podsumowanie Tygodnia Działań powstaje na stronie: http://www.emancipating-education-for-all.org/content/actions-during-global-week-action-summary

piątek, 1 maja 2009

Studenci, pracownicy czy galernicy? Czyli Święto Pracy w Trójmieście już od 30 kwietnia.

Światowy Tydzień Działań odZYSKaj Edukację zakończył się, ale owoców spotkań, dyskusji, debat i interwencji będziemy jeszcze kosztować.

W czwartek, w samo południe, działacze OZZ Inicjatywy Pracowniczej, OKUPÉ i Klubu Krytyki Politycznej w Gdańsku odwiedzili trójmiejskie galerie: Manhattan i Galerię Bałtycką. Pod hasłem: „dość antyspołecznej polityki rządu i pracodawców” protestowali przeciwko łamaniu praw pracowniczych. Wśród pracowników sklepów rozdane zostały ulotki, które informowały o prawach wynikających z Kodeksu Pracy oraz zawierały rady do kogo i w jakich sprawach udać się z poradą prawną.
Ostatecznie 1 Maja to nie jest święto wybranych grup zawodowych, ale wszystkich świadczących pracę. Wśród nich jest bardzo wielu studentów. Jest tak już zresztą nie tylko w Polsce. Z raportu „All Work and Low Pay” wydanego w 2006 roku przez Trades Union Congress oraz National Union of Students z Wielkiej Brytanii wynika, że rośnie liczba brytyjskich studentów podejmujących źle płatne zajęcia. Godząc się na złe warunki pracy, studenci „wypychają” z rynku pracy mniej wykształconych pracowników. Również w Polsce studenci traktując często swoją pracę „dorywczo” - nie tylko nie zakładają nowoczesnych związków, ale nawet nie wstępują do istniejących. Godzą się także na łamanie Kodeksu Pracy, ponieważ jego zapisów nie znają. Zastanawiające jest, że być może więcej czasu uczymy się w pracy niż na uniwersytetach i za żadne z tych miejsc wielu z nas nie czuje się odpowiedzialnymi (patrz: poprzedni wpis). Warto więc przypominać o roli związków zawodowych w historii edukacji, szczególną uwagę poświęcając żywej w wielu krajach idei kół samokształceniowych.

Czas zacząć poznawać swoje prawa i upominać się o prawa pracowników na przykład galerii, a także pracowników ochrony. Ci drudzy często zmuszeni są do pacyfikacji protestów, podnoszonych również w imię ich interesów. Nie inaczej było w galerii Manhattan, skąd protestujący zostali wyproszeni przez właścicieli sklepów i ochronę.

Akcja spotkała się jednak z żywym zainteresowaniem klientów, przechodniów i samych pracowników galerii. Śmiało można zaryzykować tezę, że wszyscy pracujący w Polsce spotkali się w swojej pracy z wyzyskiem i łamaniem prawa: brakiem możliwości wykorzystania urlopu, pracą na czarno, niewypłacaniem pensji i wynagrodzeń za nadgodziny oraz zatrudnianiem na tzw. śmieciowe umowy bez odprowadzania składek. Podczas rozmów z pracownikami uzyskano wiele informacji, które umożliwią w najbliższym czasie skierowanie do okręgowych inspektoratów pracy wniosków o wszczęcie kontroli w poszczególnych zakładach.

Warty podkreślenia jest również fakt wspólnego uczestnictwa w proteście ludzi pracy, nauki i kultury. Być może na naszych oczach rodzi się nowa solidarność ponad podziałami. A galerie handlowe jako (jak wynika z wielu badań) miejsce nieformalnej edukacji rzesz młodzieży jest z pewnością przestrzenią edukacyjną wartą naszej uwagi.


Nota bene: wszystkie zdjęcia w zniewolonej przestrzeni wnętrz galerii zostały zrobione nielegalnie.