Wybór na podstawie informacji ze strony: www.emancipating-education-for-all.org
20. kwietnia
Heidelberg (Niemcy) Demonstracja studentów przeszła ulicami starego miasta, aby zakończyć się zgromadzeniem podczas którego domagano się bezpłatnego dostępu do edukacji, wprowadzenie w życie założeń demokracji partycypacyjnej na wszystkich etapach procesu decyzyjnego w ramach uniwersytetu, a także zniesienia czesnego. Co ważne, studenckie problemy omawiane były w szerszej perspektywie, jako dotyczące zarówno pracowników, bezrobotnych i emerytów.
Tampere (Finlandia) Na budynku uniwersytetu wywieszono transparent „Uniwersytet należy do każdego”. Odbyła się seria dyskusji dotyczących szeroko pojętych kwestii studenckich (choć podejmowano też problemy ogólnospołeczne): od sytuacji materialnej studentów do zarządzania przestrzenią uniwersytecką. Otwarcie Tygodnia Akcji wzbogaciły pokazy filmów dokumentalnych m.in. "Money as Debt".
Zagrzeb (Chorwacja) Niezależna studencka grupa (The Independent Student Initiative for the Right to Free Education) dokonała pokojowej okupacji Wydziału Filozofii. Studenci domagający się bezpłatnej edukacji dla wszystkich przerwali zajęcia i odbywające się egzaminy, aby zamiast formalnych zajęć przeprowadzić serię dyskusji, wykładów i pokazów filmowych.
Salzburg, Innsbruck, Graz, Bregenz, Linz, St. Pölten, Klagenfurt, Burgenland (Aurtia) Przez Austrię przeszła fala protestu przeciw rządowym planom cięć budżetowych w oświacie. Tylko w samym Salzburgu prawie 3000 studentów i uczniów protestowało przeciwko Procesowi Bolońskiemu i komercjalizacji edukacji.
Münster (Niemcy) Dzień promocji Światowego Tygodnia Działań rozpoczął się przy muzyce a zakończył teatrem ulicznym.
Hamburg (Niemcy) Na Wydziale Pedagogiki, Sportu i Psychologii (dotknięty cięciami budżetowymi rzędu 11%) rozpoczęto serię alternatywnych seminariów i dyskusji dotyczących m.in. edukacji publicznej jako dobra wspólnego oraz antypedagogiki. Odbyły się także warsztaty tworzenia plakatów.
Sabadell (Katalonia/Hiszpania) Połączonymi siłami studentów czterech szkół rozpoczęto okupację l'Escola Industrial.
21. kwietnia
Tampere (Finalndia) Studenci rozdawali darmową zupę w ramach bojkotu restauracji firmy Sodexo znajdującej się w budynku uniwersytetu. W ramach kilku grup czytano i dyskutowano teksty m.in. Bourdieu i Gramsciego. Zorganizowano także pokaz filmowy.
Casablanca (Maroko) Pokazy filmowe dotyczące edukacji publicznej.
Zagrzeb i Zadar (Chorwacja) Ciąg dalszy pokojowej okupacji Wydziału Filozofii połączonej z alternatywnym programem edukacyjnym. W ramach akcji solidarnościowej studenci z Zadaru także rozpoczęli okupację uniwersytetu i zorganizowali własny program edukacyjny. Ich akcja spotkała się z poparciem wśród części profesorów, a nawet rektora.
Münster (Niemcy) Studenci rozbili obóz protestacyjny przed zamkiem, Obóz ten stał się miejscem publicznej debaty i przygotowań do narodowego tygodnia akcji w czerwcu.
Marburg (Niemcy) Punkt informacyjny na kampusie oraz publiczne wykłady.
Wrocław (Polska) Pracownikom Uniwersytetu Wrocławskiego studenci i studentki przesłali list, w którym zachęcali do zabierania głosu w sprawie stanu edukacji. Zapewnili ich także o swoim poparciu w przypadku, jeżeli zechcą podjąć działania na rzecz przywrócenia znaczenia edukacji.
22. kwietnia
Kopenhaga (Dania) Studenci wzięli udział w światowym flash mobie, który przerodził się w okupację budynku administracji uniwersyteckiej. Trwają prace nad stworzeniem studenckiego projektu reformy.
Nowy Jork (USA) Studenci City Collage of New York o godzinie 14:00 opuścili zajęcia w proteście przeciwko podnoszeniu opłat za studia oraz dla upamiętnienia strajku studenckiego z 1969 roku.
Tampere (Finlandia) Rozpoczęto okupację uniwersytetu. Studenci wyrażają sprzeciw wobec Procesu Bolońskiego i faktu, że przestrzeń uniwersytecka przestała należeć do nich, a stała się przestrzenią korporacji.
Marburg (Niemcy) Dokonała się kolejna odsłona światowego flash mobu, po którym rozpoczęto dyskusję nad stanem systemu oświaty i skutkami jego komercjalizacji.
Heidelberg (Niemcy) Światowy flash mob przyciągnął grupę ponad 100 studentów, którzy ruszyli w pogoń za "złodziejami" bezpłatnej edukacji.
Vermont (USA) Pracownicy i studenci podjęli próbę negocjacji z administracją uniwersytetu m.in. w sprawie cięć budżetowych i zwolnień. Rektor odmówił współpracy, zaś protestantom zagrożono aresztowaniami. Policja obstawiła teren rektoratu i ostatecznie aresztowano 33 studentów . Zorganizowano także wiec solidarności z grupą przebywającą wewnątrz. Związek zawodowy wydziału poparł akcję i żąda umorzenia zarzutów wobec studentów.
Wrocław (Polska) We Wrocławiu, między innymi w Rynku, powstały Miasteczka Edukacji Krytycznej. Dyskutowano tam o stanie edukacji, można też było podpisać list do rektorów Uniwersytetu Wrocławskiego oraz Politechniki Wrocławskiej. Na Wydziale Nauk Społecznych zawisły transparenty “Edukacja nie na sprzedaż”, “Biznes zarzyna edukację”, “Edukacja nie zbrojenia” i “Edukacja to nie towar”. Odbył się także happening "rzeźnicy edukacji". Akcje cieszyły się zainteresowaniem, szczególnie młodych pracowników naukowych oraz bibliotekarzy.
Gdańsk (Polska) Na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Gdańskiego odbyła się dyskusja nad założeniami planowanej reformy szkolnictwa wyższego. Okazało się, że przeprowadzenie tej reformy oznacza bardzo daleko idące podporządkowanie uniwersytetów biznesowi.
23. kwietnia
Zagrzeb, Zadar, Rijeka, Osijek & Split (Chorwacja) W Zagrzebiu kolejne wydziały przyłączają się do okupacji uniwersytetu. W Zadar i Rijeka po 3 budynki uniwersytetów zostały zablokowane. W spotkaniu w Zadar poprzedniego dnia uczestniczyło tysiąc studentów. W Osijek studenci planują przejęcie uniwersytetu, a w Split kontynuują działania.
Hamburg (Niemcy) Na Uniwersytecie w Hamburgu pedagodzy okupują skrzydło administracyjne głównego budynku oraz zablokowali wejście do rektora. Pani Rektor krytykowana jest nie tylko za to, że obcięła wydatki na pedagogikę o 11%, ale także za sprzedaż wiedzy uniwersyteckiej korporacjom zbrojeniowym. Na teren uniwersytetu wezwano policję w celu usunięcia protestujących. Okupacja na Uniwersytecie w Hamburgu zakończyła się po tym jak pani rektor udało się uciec z uniwersytetu.
Poznań (Polska) W Poznaniu, na Uniwersytecie Adama Mickiewicza przeprowadzono akcję bezpośrednią przeciwko komercjalizacji przestrzeni uniwersyteckiej. Akcja polegała na zaklejaniu automatów z produktami pseudo-spożywczymi należącymi do prywatnych koncernów. Do tego celu użyto kartek z oświadczeniami na temat stanu uniwersytetu.
Gdańsk (Polska) Podczas wizyty minister szkolnictwa wyższego na Uniwersytecie Gdańskim studenci i doktoranci demonstrowali przeciwko planowanej reformie uniwersytetów. Transparenty z napisami "odZYSKaj Edukację" oraz "Wiedza nie jest towarem" przyjęte zostały brawami przez zgromadzoną na sali społeczność akademicką. Na zakończenie spotkania pani minister został wręczony t-shirt z logiem Światowego Tygodnia Działań z jednej strony i z pytaniem "Ile warte są nauki społeczne?" z drugiej.
Na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Gdańskiego pojawiły się fałszywe kamery przemysłowe w toaletach. Celem akcji było pobudzenie społeczności akademickiej do dyskusji na temat masowego umieszczania kamer we wnętrzach nowych budynków uniwersytetu oraz zapisów regulaminu policji uniwersyteckiej, która ma za zadanie monitorowanie zachowań ludzi ubranych niestosownie do pory roku. Instalacje zostały usunięte po 2 dniach przez straż uniwersytecką.
Trondheim (Norwegia) Akcja informacyjna
Münster (Niemcy) Ciąg dalszy działalności obozowiska studenckiego: dyskusje, kuchnia polowa.
Jyväskylä (Finlandia) Seria akcji na kampusie, zorganizowano m.in. punkt informacyjny i kuchnię polową.
24. kwietnia
Kopenhaga (Dania) Trzydniowa okupacja uniwersytetu zakończyła się. Studenci uznali Kozę za swojego kandydata na stanowisko Rektora. Koza o imieniu Asger wykazywała więcej zainteresowania sprawami studenckimi.
Vienna, Salzburg, Oberösterreich, Linz and others (Austria) Drugi raz w tym tygodniu uczniowie w całej Austrii protestowali przeciwko planowanym cięciom budżetowym oraz ograniczeniu dni wolnych. Ponad 60 000 ludzi dołączyło do strajku i wyszło na ulice. Co najmniej 25 000 studentów protestowało w samym Wiedniu. 20 000 było w Oberösterreich, 12 000 w Linz, 6 000 w Salzburgu, a 3 000 w Dornbirn. Trochę okien w ministerstwie edukacji zostało stłuczonych.
Hamburg (Niemcy) Około 600 studentów protestowało w centrum miasta przeciwko cięciom wydatków i za wolną edukacją.
Gdańsk (Polska) Na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Gdańskiego odbyła się debata na temat ogrodzenia kampusu wysokim płotem. Wzięli w niej udział zarówno akademicy jak i aktywiści od lat walczący ze szkodliwymi inwestorami i pracodawcami. Tego samego dnia wydane zostało niskonakładowe pismo !reVOLT poświęcone problemom jakości studiów uniwersyteckich oraz zmian w przestrzeniach edukacyjnych.
Barcelona (Hiszpania) Uczniowie podjęli okupację Ramon Berenguer IV college. Jest to walka nie tylko przeciw Procesowi Bolońskiemu, ale także przeciwko LEC (Catalan Education Law) and LOE (Organic Education Law). Te prawa zmniejszają autonomię szkół przez (zobowiązując je do pozyskiwania funduszy z biznesu), dyskryminują imigrantów, dają dyrektorowi szkoły (obecnie wybieranemu spośród pracowników) więcej władzy i powołują zewnętrzną agencję rankingową, która będzie oceniała nie zdobywanie wiedzy, ale umiejętności posługiwania się językami obcymi, komputerami oraz zachowanie uczniów. Od tej oceny zależeć będzie wysokość dofinansowania. Ten nowy system finansowania uderzy w szkoły w biednych dzielnicach i powiększt podziały między bogatymi a biednymi. Te reformy są przykładem taktyki kontroli społecznej wykorzystywanej do zatrzymania ubogich "w ich miejscach".
25. kwietnia
Tokyo (Japonia) Studenci przygotowali demonstrację sprzeciwiając się wysokim opłatom za studia i nazywaniu kredytu studenckiego - stypendium.
Minesota (USA) Studenci z Committee on Revolutionizing the AcaDemy (ComRAD)przygotowali konferencję "Reworking the University: Visions, Strategies, Demands" (24-26.04.) i w ramach Tygodnia Działań przygotowywali manifest.
Frankfurt (Niemcy) Akcja informacyjna w centrum miasta.
26. kwietnia
Dhaka (Bangladesz) Podczas zebrania wystosowano list do ministerstwa edukacji domagając się świeckiej, masowej i naukowej edukacji. Wyrażono też zaniepokojenie komercjalizacją edukacji.
Moskwa (Rosja) Debata "Jakiej edukacji chcemy? Reformy i alternatywy." dotycząca reform w rosyjskiej edukacji "zsynchronizowanych" z Procesem Bolońskim. W organizację debaty włączyły się różnorodne środowiska: od uczniów i studentów oraz członków administracji po artystów zaangażowanych społecznie.
27. kwietnia
Bruksela (Belgia) Rozpoczął się antyszczyt boloński. Protestujący studenci zorganizowali przedstawienie teatralne. Po opuszczeniu kampusu znaleźli się w otoczeniu "dobrze wyposażonej" policji, co nie powstrzymało ich przed ponowieniem przedstawienia oraz rozdawaniem ulotek. Demonstranci zostali zepchnięci przez policję do metra, gdzie kontynuowali akcje informacyjną (następnie powrócili na uniwersytet).
Zagrzeb (Chorwacja) Trwa okupacja uniwersytetu oraz realizacja alternatywnego programu nauczania (protestujący zapraszają także na darmowe kursy przygotowujące do egzaminów wstępnych). Protest spotyka się z przyjaznymi reakcjami społeczeństwa chorwackiego, zaś prasa uparcie przedstawia studentów jako pijaną i ciemną masę (ze względu na nasilenie tego podejścia dziennikarzy studenci zdecydowali się nie komentować więcej poszczególnych tekstów, wydano ogólne oświadczenie prasowe odnoszące się do tej sytuacji).
28. kwietnia
Barcelona (Katalonia/Hiszpania) Studenci dokonali serii okupacji (w tym budynku banku, wraz z grupą bezrobotnych; wywieszono transparent "Wy kolonizujecie naszą edukację, my okupujemy wasze centrale" oraz odbył się wykład na temat sytuacji współczesnego pracownika-niewolnika) żądając powstrzymania zmian związanych z Procesem Bolońskim, które mają wejść w życie od przyszłego roku akademickiego. Domagano się m.in. rozpoczęcia publicznej debaty dotyczącej reformy edukacji, usunięcia ze stanowiska ministra Josep Huguet, który popiera prywatyzację uniwersytetów oraz amnestii dla studentów biorących udział w protestach.W takcie okupacji budynków partyjnych doszło do przepychanek z policja i ochroną. Okupacje zakończono udając się na wspólną demonstrację.
29. kwietnia
Hildesheim (Niemcy) Odbyło się zgromadzenie studentów, a następnie marsz na spotkanie senatu - protestujący domagali się wprowadzenia bardziej demokratycznych struktur w ramach uniwersytetu.
Belgrad (Serbia) Grupa studentów związana z radykalnym czasopismem "Studeci dla Studentów" protestowała przeciw zwiększeniu opłat za studia i neoliberalnym reformom w systemie edukacji. Pod wydziałęm filofoii odbył się wiec, na którym wygłoszono kilka mów m.in. studentka z Polski przedstawiła zagrożenia dla krytycznej edukacji w Serbii wynikające z planowanych reform. Następnie dokonano okupacji amfiteatru na wydziale w celu zorganizowania otwartego spotkania studentów.
Louvain la Neuve (Belgia) Kolejny dzień protestu wobec odbywającej się w mieście konferencji ministerialnej - w demosntacji uczestnizcyło ponad 300 osób z Europy.
Casablanca (Maroko) Zakończono tydzień działań, na któy składały się m.in. projekcje, dyskusje i wystawy.
Gdańsk (Polska) W trakcie Tygodnia Działań udało się zebrać kilkaset podpisów pod petycją nawołującą do gruntownych zmian regulaminu Biblioteki Głównej Uniwersytetu Gdańskiego. Chcemy uczynić to miejsce bardziej przyjazne studentom, między innymi przez zmniejszenie policyjnej kontroli nad tym, co wnosimy do pracy. Studenci i doktoranci podjęli też szereg interwencji w sytuacjach, gdy policja patrolowała tereny należące do Uniwersytetu Gdańskiego. Uzyskaliśmy zapewnienie od władz Uniwersytetu, że wszelkie dawne umowy z policją, które zezwalały na takie praktyki, zostaną anulowane.
Barcelona (Katalonia/Hiszpania) Po demonstracji, która przeszła przez miasto studenci przystąpili do bezpośrednich działań przeciwko ministrowi edukacji: wdarli się do budynku ministerstwa i zażądali spotkania z ministrem. Kiedy grupa protestujących czekała na powrót ministra, inni studenci chcąc przynieść im jedzenie próbowali wejść do budynku - doszlo do starcia z policją, która użyła pałek. Do spacyfikowania protestu sprowadzono policyjny odział prewencji, który uniemożliwił mediom dostęp do protestującycch i dokonał ewikcji studentów. protest ten zbiegł się z protestem związków nauczycielskich.
Zagrzeb, Zadar, Rijeka, Split, Osijek, Pula, Varaždin (Chorwacja) Już 9 dzień trwa okupacja uniwersytetów w całej Chorwacji - obecnie około 20 wydziałów ( w tym 2 całe uniwersytety). Zebrano 35000 głosów poparcia dla akcji protestacyjnej, swoją solidarność wyraża wielu profesorów, niektóre wydziały oraz wszystkie związki zawodowe. Protest chorwacki spotkał się z międzynarodowym odzewem m.in. Noam Chomski solidaryzuje się ze studentami : "Dowiedziałem się o walce chorwackich studentów o zapewnienie bezpłatnej edukacji wszystkim. To ważny cel dla każdego społeczeństwa - także mojego, w którym te prawa nie są respektowane - i chciałbym im życzyć powodzenia w ich wysiłkach".
Podsumowanie Tygodnia Działań powstaje na stronie: http://www.emancipating-education-for-all.org/content/actions-during-global-week-action-summary
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz